opór aerodynamiczny
Encyklopedia PWN
siła aerodynamiczna, reakcja aerodynamiczna,
fiz. siła wywierana na ciało (np. skrzydło samolotu, pocisk) przez gaz podczas ruchu względnego ciała i gazu.
stosunek siły nośnej do oporu płata nośnego lub całego samolotu czy szybowca, przy danym kącie natarcia; doskonałość aerodynamiczna, równa Cx/Cz,
urządzenie do pomiaru sił i momentów aerodynamicznych działających na ciało (np. model samolotu) umieszczone w tunelu aerodynamicznym;
polski konstruktor samolotów, projektant nowoczesnego profilu skrzydła.
lotn. zastosowanie odpowiednich urządzeń, zw. urządzeniami hipernośnymi lub supernośnymi, w celu zwiększenia siły nośnej lub oporu aerodynamicznego płata nośnego samolotu czy szybowca;
spirometr
med. przyrząd pomiarowy do wyznaczania objętości oddechowych płuc (objętości oddechowej, zapasowej objętości wdechowej, zapasowej objętości wydechowej, z wyjątkiem objętości rezydualnej) lub prędkości przepływu gazu oddechowego podczas czynności oddechowych.
[łac.-gr.],
